In 1822 voorzegde de derde president van de Verenigde Staten de dood van het traditionele christendom. “Ik ben ervan overtuigd”, schreef hij aan een vriend, “dat er nu in de V.S. geen enkele jongeman leeft die niet als unitariër zal sterven.” Hij bedoelde daarmee dat niemand zou geloven in de godheid van Christus en het gezag van een kerk zou aanvaarden.
Twee eeuwen volstaan om te bewijzen hoezeer hij zich vergiste. Ondanks schandalen, ruzies en verwarring zijn Amerikanen nog steeds min of meer religieus. En het christendom heeft nog altijd evenveel kracht om intelligente en oprechte bekeerlingen aan te trekken als ooit tevoren.
Het laatste teken hiervoor is de aankondiging van Ayaan Hirsi Ali dat ze christen geworden is.
Hirsi Ali is een van de meest indrukwekkende publieke intellectuelen vandaag in de Verenigde Staten. In de loop van het weekend publiceerde zij een essay in Unherd, een Brits online magazine, met de titel “Waarom ik nu een christen ben”. Het was een weloverwogen verwijzing naar Bertrand Russels bekend essay in 1927 “Waarom ik geen christen ben”.
Haar intellectueel parcours is verbazingwekkend.
Ze werd in 1969 geboren in Somalië en groeide als moslim op in Kenia. Op de middelbare school sloot ze zich aan bij de moslimbroederschap en werd overtuigd door hun felle interpretatie van de islam. Toen haar familie naar Europa emigreerde, liet ze de islam achter zich. Ze verhuisde naar Nederland, leerde Nederlands en werd uiteindelijk parlementslid van de Tweede Kamer. Na 11 september werd ze atheïst en bekritiseerde ze de behandeling van vrouwen in moslimgemeenschappen. Ze schreef een scenario voor een kortfilm over dat onderwerp maar de regisseur, Theo van Gogh, werd op brute wijze vermoord door een fanatieke moslim. Haar eigen leven liep gevaar en tenslotte verhuisde zij naar de Verenigde Staten, waar ze een carrière maakte als critica van de Islam en de woke cultuur en als voorvechtster van het vrije woord. Ze werd aangeprezen als een ster van de “New Atheists”. In Unherd schreef ze:
Ik vond ook een heel nieuwe vriendenkring, zo verschillend van de predikers van de Muslim Brotherhood als men zich kon indenken. Hoe meer tijd ik met hen doorbracht – mensen zoals Christophe Hitchens en Richard Dawkins – hoe meer ik het gevoel had dat ik de juiste keuze gemaakt had. Want de atheïsten waren slim. Ze waren ook erg leuk. Wat is er veranderd? Waarom noem ik mijzelf nu een christen?
In haar korte essay geeft ze twee redenen.
Ten eerste, het christendom is de enige efficiënte verdedigingsmuur tegen “drie verschillende maar verwante krachten: de heropleving van het autoritarisme en de expansiepolitiek van grote machten in de vorm van de Chinese Communistische Partij en het Rusland van Vladimir Poetin; de opkomst van het mondiale islamisme, dat een grote bevolking dreigt te mobiliseren tegen het Westen; en de virale verspreiding van de woke ideologie, die de morele kwaliteit van de volgende generatie aantast.”
Alle waarden die de westerlingen koesteren, – menselijke waardigheid, gerechtigheid, vrijheid, wetenschappelijk onderzoek, onderwijs…– hebben hun oorsprong in het christendom, zegt zij.
Deze vrijheid van geweten en van meningsuiting is misschien de grootste weldaad van de westerse beschaving. Ze komt niet vanzelf tot de mens. Het is het product van eeuwen debat tussen joodse en christelijke gemeenschappen. Het waren deze debatten die wetenschap en rede vooruitbrachten, wreedheid verminderden, bijgeloof onderdrukten, en instellingen oprichtten om het leven te ordenen en te beschermen, terwijl ze vrijheid waarborgden voor zoveel mogelijk mensen.
De tweede reden was persoonlijk en spiritueel:
Ik ben ook tot het christendom gekomen omdat ik uiteindelijk het leven zonder enige spirituele vertroosting ondraaglijk vond – ja bijna zelfvernietigend. Het atheïsme slaagde er niet in een simpele vraag te beantwoorden: wat is de zin en het doel van het leven?
Hirsi Ali’s pas gevonden geloof is nog pril. Ze zegt dat ze er elke zondag in de kerk een beetje meer over leert. Ze vertelt de lezers van haar essay niet welke kerk het is of wie haar daarheen heeft gebracht. Haar echtgenoot, de historicus Niall Ferguson, beschrijft zichzelf als atheïst. Maar hij heeft op X (voorheen Twitter) verklaard haar beslissing volledig te steunen.
Maar geloven dat christendom goed is voor de maatschappij is maar een eerste stap op weg naar geloof in Jezus Christus. Benedictus XVI schreef: “Christen zijn is niet het resultaat van een ethische keuze of een nobel idee, maar de ontmoeting met een gebeuren, een persoon, die het leven een nieuwe horizon en een beslissende richting geeft.”
Misschien moet Ayaan Hirsi Ali nog een lange weg gaan om het christendom te begrijpen. Maar tenminste heeft ze het hellevuur en de haat van het islamisme, het egocentrisme van het wokisme van de snowflake generatie, en het onechte rationalisme van het atheïsme achter gelaten. Ze is op de goede weg.
Michael Cook is uitgever van Mercator.
Bron: https://www.mercatornet.com/one_of_the_world_s_most_famous_atheists_becomes_a_christian. Deze tekst werd uit het Engels vertaald door Jos en Helene Van Dyck.
