Een boekenshop voor katholieke inspiratie Verzending binnen heel BelgiëPapers over actuele onderwerpen

Tien sleutels om als echtpaar te groeien

4 november 2013

Liefde is niet iets abstracts. Ze is misschien begonnen met een hart dat op een boomstam werd gekerfd (een icoon is de tekening van het abstracte), maar zij is slechts realiteit geworden bij het vorm geven aan een levensproject dat zich ontwikkelt van uit de kleine heldendaden van het dagelijkse leven. Deze zijn ongetwijfeld miniem, maar beslissend om de vlam van deze voor altijd ontstane liefde brandend te houden.

Het leven van het echtpaar behoort tot deze realiteiten die, als ze niet groeien, afsterven. Het is niet voldoende van tijd tot tijd met een mespunt over dit gekerfd hart te gaan, hoewel het ook nodig is; men moet vooral de boom elke dag besproeien, hem bij perioden voeden, hem ieder seizoen snoeien en er heel de tijd zorg aan besteden.

Het is essentieel aandacht te hebben voor de schat van ons leven, hem nooit te verwaarlozen: het gaat noch min noch meer om ons geluk en dat van onze kinderen. Daarom loont het de moeite de tien “sleutels” in het hoofd te hebben die wij hier laten volgen:

Gezamenlijke objectieven hebben. Sedert wij één geworden zijn, hebben wij eenzelfde levensproject gevormd dat niet zal groeien wanneer ieder op zichzelf leeft. Het leven van een echtpaar is geen sokatira-spel (straatspel waarin twee ploegen in tegengestelde richting trekken aan een koord), maar een sloep met twee roeiriemen die synchroon moeten werken.

Samen genieten van bevoorrechte ogenblikken. De dagelijkse rompslomp kan ons geleidelijk uiteen drijven wanneer wij niet genieten van enkele ogenblikken om met twee te zijn, om naar het restaurant te gaan of om exclusief de ene met de andere een paar dagen samen door te brengen.

Het eens zijn omtrent de opvoeding.Ook als wij een verschillende opvoeding hebben gekregen, moeten we weten hoe onze kinderen op te voeden, eensgezind daaraan werken en vermijden dat zij ons zien twisten als wij het hebben over hen.

De relaties met de moleculaire familie beheren. De nucleaire familie (ouders en kinderen) is ingelijfd in een moleculaire familie (schoonouders, grootouders, omen en tantes, neven en nichten) die een bron van conflicten kan zijn als men niet de passende afstand houdt, maar die ook veel positiefs kan bijbrengen op het vlak van de affectie en van de onderlinge hulp.

Altijd mekaar respecteren.Er is geen liefde zonder respect. Als dat ontbreekt kunnen er vonken van afgunst ontstaan, kan de zin voor gerechtigheid verloren gaan, het onbegrip oprijzen; zelfs kan de dreiging van slechte behandeling aan de horizont verschijnen.

Waken over de intieme relaties. Het welzijn van een relatie wordt beslist in het intieme van het slaapvertrek dat nooit ‘s nachts twee vreemden voor elkaar mag ontvangen, maar een transparante en diepe dialoog moet bevorderen.

De vrije tijd beheren. Vele problemen van het echtpaar komen voort uit een slecht beheer van de vrije tijd die zoniet de oorzaak, ten minste de gelegenheid kan zijn van een bekoelde gezinssfeer.

De andere bewonderen. Uit gewoonte is men geneigd veel te laten onder verstaan, men heeft het lastig een “Ik hou van jou!” uit te spreken of een “wat ben je mooi !”, want men vindt dat vanzelfsprekend. Maar evenals men kijkt met de ogen, moet men er zich rekenschap van geven dat men bewondert met woorden.

De huishoudelijke taken delen. De billijke verdeling van het werk is een belangrijk element om van het huis een thuis te maken waarin iedereen samenwerkt aan een gemeenschappelijke taak.

Communiceren. Het is de sleutel van iedere relatie: kunnen luisteren en openhartig kunnen spreken. Daartoe moeten we bijdragen tot de communicatie, t.t.z. ons inspannen om te begrijpen en om ons te doen begrijpen.

Laat ons dit hart niet weerhouden te kloppen.

Bron : http://blogs.aceprensa.com/familiaactual/diez-claves-para-crecer-en-pareja/. De auteurs van deze blog wijden zich sedert meer dan twintig jaar aan het onderwijs, wat hun heeft toegelaten een grote ondervinding op te doen in de relaties zowel met de ouders als met de leerlingen. Pilar is pedagoge en werkt als professor en als raadgever. Carlos is doctor in de wijsbegeerte en auteur. Samen schrijven zij boeken, geven conferenties en zijn raadgevers op het vlak van de opvoeding. Ze zijn ouders van twee kinderen. Dit artikel werd uit het Frans vertaald door Walter Van Goethem.