Bekeringen van moslims tot het christendom zijn een delicaat onderwerp, waarover men niet gemakkelijk sluitende gegevens kan verzamelen. Maar informatie uit verscheidene bronnen geeft aan dat het om een belangrijk fenomeen gaat.
Volgens de jaarlijkse statistieken die in Frankrijk door de Bisschoppenconferentie over de doopsels van volwassenen gepubliceerd worden, komt ongeveer 4% van de doopleerlingen uit de islam. Dit jaar waren het er 160 op een totaal van bijna 4.000.
Zo heeft ook het Duitse bisdom Hamburg meegedeeld dat bij het laatste Paasfeest 196 moslims toegetreden zijn tot de katholieke Kerk. Er zijn ook gegevens uit Oostenrijk over het doopsel van zowat 40 Syriërs, Iraniërs en Afghanen in de loop van de maand april jongstleden.
Overigens zijn er onlangs betrouwbare berichten gepubliceerd die tegenspreken wat de mensen meestal denken: namelijk dat het zo moeilijk zou zijn om van de islam over te gaan naar het christendom. En het gaat niet enkel over de moslims die naar het Westen gevlucht zijn ten gevolge van de conflicten in het Midden-Oosten. In islamitische landen, daarentegen, zijn de bekeringen veel problematischer want aan deze persoonlijke beslissing zijn zware straffen verbonden, ja soms zelfs de doodstraf.
Tien miljoen bekeringen sinds 1960
Het tijdschrift Journal of Research on Religion schat het aantal bekeringen op ongeveer tien miljoen sinds 1960. In de Verenigde Staten zouden er zowat 20.000 doopsels per jaar zijn, het merendeel bij de evangelische protestanten of bij de protestantse pinksterbeweging, maar er zijn er ook bij de katholieken en de orthodoxen.
Sociologen die zich met religie bezighouden bestuderen de redenen voor dit fenomeen. De Libanese journalist Camille Eid bevestigt in Tempi.it dat het om een ontwikkeling gaat die onmogelijk in cijfers uitgedrukt kan worden maar die gestaag groeit, zowel in Europa als in landen waar de moslims in de meerderheid zijn. De oorzaak zou te vinden zijn in de reactie van gelovigen die antwoorden zoeken op hun persoonlijke vragen in religies die verschillen van de islam die al maar meer onderdrukkend is. Daarbij gevoegd de ontdekking van het Evangelie van liefde en waarheid: “Ontdekken dat God liefde is, is revolutionair”.
Er zijn natuurlijk bekeringen onder de vluchtelingen zoals Christianity Today opmerkt, dat reële gegevens geeft van Hannover, de hoofdstad van Nedersaksen, of van Winsen, een stad in hetzelfde land. Welteverstaan, de nieuwe technologieën helpen de vluchtelingen om Jezus Christus beter te kennen: evangelische en katholieke kerken gebruiken SMS en telefoon om informatie in het Arabisch of het Perzisch te geven aan de immigranten. Bovendien organiseren ze lessen voor hen zodat ze het geloof beter begrijpen alvorens ze zich laten dopen, en om zuiver menselijke beweegredenen uit te sluiten, zoals bijvoorbeeld de hoop om aldus de kans om in Duitsland asiel te krijgen te verhogen.
Meer dan vluchtelingen, ondanks de onderdrukking
Maar het fenomeen gaat verder dan de vluchtelingen. Een aanwijzing voor de toename van het aantal bekeringen is de reactie van de autoriteiten, ook op repressief vlak zoals in het geval van Algerije. Zo spreekt E. H. Pierre Humblot, een priester die recent uitgewezen werd uit Iran na 45 jaar missiewerk, en die nu terug in Frankrijk is, van 300.000 bekeringen in dat land, een ongelooflijk fenomeen, als men weet dat christelijke vieringen in de volkstaal er verboden zijn.
Camille Eid wees op de ervaring van een christelijke televisie-uitzending in Noord-Afrika, Al Hayat. Het programma wordt geleid door een Marokkaanse bekeerling, zelf zoon van een imam. Tijdens de uitzending vertelt men het verhaal van gewezen moslims terwijl aan de telefoon mensen die zich bekeerden of op weg zijn naar een bekering dankzij dit programma, tussenkomen. Er zijn Jordaniërs, Egyptenaren, Tunesiërs, Marokkanen bij, maar ook Fransen. De leider van de uitzending grijpt het probleem van de grondslagen van de islam aan en hij vertelt ook hoeveel hij geleden heeft onder familiale uitsluiting ten gevolge van zijn bekering.
In verband met de obstakels die een moslim die zich wil bekeren kan tegenkomen, legt hij concreet uit hoeveel families een vacuüm creëren rond familieleden die de islam verlaten. Hij herinnert aan de geschiedenis van een Marokkaanse bekeerling (die daarna priester gewijd werd): zijn familie hield een begrafenisritueel met een lege kist. In ieder geval schendt de islamitische wet in veel landen van het Midden-Oosten de godsdienstvrijheid: de bekeerling wordt onterfd en kan veroordeeld worden tot meerder jaren gevangenis, of zelfs geëxecuteerd worden.
Bron: https://www.aceprensa.com/articles/musulmanes-que-se-convierten-al-cristianismo/. Deze tekst werd vertaald door Helene Luyten.
