Het geloof verdwijnt niet, de Kerk sterft niet, het hart van de mens blijft gemaakt zoals God het gewild heeft: onrustig totdat het rust vindt in Hem.
“Het is bij de jongeren tussen 18 en 25 jaar dat de toename het grootst is: 36% van de gedoopten is tussen 18 en 25 jaar, een goede reden om hoopvol te blijven tegen alle hoop in. En als bewijs dat er geen leeftijd is om het doopsel aan te vragen: sommige catechumenen zijn ouder dan 80 jaar!”, bericht Boulevard Voltaire. Een bevestigde trend in stijgende lijn: met Pasen 2024 werden [in Frankrijk] 7.135 volwassenen gedoopt, een stijging van meer dan 30% vergeleken met 2023. “Bemoedigend nieuws: nu onze maatschappij verslonden lijkt te worden door een sluipend islamisme, zijn onze oude christelijke wortels nog niet dood en begraven; beter nog: zij kennen een wederopbloei en een levenskracht die ons blijft verrassen. De doopsels onder adolescenten steeg zelfs met 50%.”
De vertegenwoordigster van het catechumenaat voor volwassenen en jongeren in Grenoble, een stad aan de voet van de Alpen die befaamd is voor haar cultureel dynamisme, haar universiteiten en het beoefenen van wintersport, gelooft haar ogen niet: “Een van onze aalmoezeniersdiensten heeft in september 25 kandidaten ingeschreven, tegen drie of vier gewoonlijk!” Diegenen die gevraagd hebben om opgenomen te worden in de katholieke Kerk waren volgens de site vaak ontroerd door de schoonheid van de liturgie, de stilte in een kerk of de getuigenis van het leven van een vriend. Er is een honger naar waarheid, naar zingeving en naar verbondenheid. Ook al is het niet bekend, is het vooral Christus die het hart van de mens zoekt, zoals de heilige Johannes Paulus II de jongeren herinnerde. Dat is allemaal bemoedigend nieuws.
Maar niet voor Libération (*), een krant die opgericht werd door onder anderen Sartre, die nu wellicht zou verklaren: de hel, dat zijn de anderen (die zich bekeren tot het katholiek geloof). Een bewustwording die de redactie nochtans niet kan opgeven, verloren in de gebruikelijke intellectuele kronkels waarin het niet mogelijk is rationeel en modern te zijn en terzelfdertijd in God te geloven, vooral als het om de God van de openbaring en van de katholieke traditie gaat. Daarbij komt dat, voor die van “Libé”, de berg schandalen en seksuele misbruiken in de Kerk zelfs de stoutmoedigste en de stompzinnigste jongeren had moeten afschrikken. Nochtans vragen zij het doopsel en willen zij de onderrichtingen leren kennen van een geloof dat steeds meer in staat blijkt om hun honger te stillen.
In de eerste plaats omdat ze die honger herkennen en ernstig nemen, ze halen hem niet naar omlaag door hem te herleiden tot een “gevoel van onbehagen van de jeugd”, tot dat min of meer vervelend soort acne, afhankelijk van erfelijkheid, die vroeg of laat bestemd zou zijn om te verdwijnen. Het geloof verdwijnt niet, de Kerk sterft niet, het hart van de mens blijft gemaakt zoals God het gewild heeft: onrustig totdat het rust vindt in Hem. De redactie van Libération zou er goed aan doen weer op adem te komen en terug aan het werk te gaan om nog radicaler een maatschappij te laïciseren die hen veel voldoening bezorgd had: religieuze opvoeding herleid tot een historisch minimum, onwetendheid over de eigen wortels, assimilatie van de belangrijkste geseculariseerde dogma’s die ingeprent worden vanaf de kleuterklas, ruim open veld voor de verspreiding van de islam.
En toch, de honger naar transcendentie neemt niet af en het is niet de geseculariseerde samenleving die deze leegte zal opvullen, want ze blijft een behoefte die hen te boven gaat hardnekkig enkel met materialisme en individualisme beantwoorden, en zo zelfs afkeer opwekt bij jongeren. Zij hebben schoon genoeg van het politiek correcte, zij kunnen niet meer: “Steeds meer jongeren willen niet weten van deze neerhalende woke-wereld die de journalisten van Libération creëren, zij hebben vertrouwen in de toekomst, maar niet in die voorgesteld door links van “Libé”, voegt eerwaarde heer Matthieu Raffray, professor filosofie en theologie, eraan toe. Eigenlijk is het de moeite te hopen en te bidden opdat de verdedigers van de meest extreme secularisatie, zo ijverig in hun antikatholieke wrok, op hun beurt tenslotte een gezonde en weldoende afschuw ervaren. Omdat zelfs het hart van de aanhangers van “Libé”, of ze het weten of niet, op dezelfde manier gemaakt is als dat van de jongeren die het doopsel aanvragen.
(*) Libération is een links Frans dagblad, opgericht in 1973 door onder anderen Jean-Paul Sartre en Serge July, na de sociale beweging van mei 1968. Het heeft zich doen gelden als een middel van tegencultuur, met een sterke revolutionaire tendens en antipolitieke oriëntatie.
In de loop van de jaren is Libération geëvolueerd naar een conventioneler dagblad, terwijl het toch een progressieve redactionele lijn behield. Het behandelt een brede waaier onderwerpen, zoals politiek, cultuur, economie en maatschappij.
Bron: http://www.belgicatho.be/archive/2024/09/19/liberation-s-inquiete-trop-de-jeunes-se-convertissent-au-catholicisme.html. De oorspronkelijke tekst bevindt zich op https://www.iltimone.org/news-timone/liberation-preoccupato-troppi-giovani-si-convertono-al-cattolicesimo/. Deze tekst werd uit het Frans vertaald door Jos en Helene Van Dyck.
