“Ik hou van de Kerk want zij is mijn Moeder. Iedere zondag belijd ik in het Credo dat de Kerk heilig is, omdat zij de Bruid van Christus is, en Hij haar bekleedt met Zijn heiligheid. Maar ik geloof ook dat zij gevormd is uit zondaars, ik de eerste”.
De laatste jaren, vooral de voorbije maanden zijn wij geraakt door het tegenvoorbeeld van enkele christenen, priesters en leken. Dat maakt dat velen zich dan ook afvragen: “Kan ik nog houden van de Kerk?”
Ik antwoord: ja. Ik houd niet van de zonde of van de begane inbreuken, of van de zwakheid, maar ja, ik houd van mijn Moeder de Kerk, zoals ik van mijn moeder houd wanneer zij zich vergist of wanneer zij lijdt. Ik klaag de zonde aan, maar ik zet mij in op de heiligheid.
Wij hebben nood aan mannen en vrouwen — “sterke vrienden van God”, zou de heilige Theresia zeggen — die voorop gaan en beslissen het Evangelie radicaal te beleven. De zonden van enkele priesters maken mij niet lam en nemen mijn liefde voor de Kerk niet weg, maar doen mij met meer vuur strijden voor mijn heiligheid. Het hart van de Kerk lijdt, ook het hart van de Heilige Vader en van alle christenen die onze Moeder de Kerk aangevallen zien door de zonde van haar kinderen, maar wij willen dat dit lijden het leven opwekt.
De media verspreiden al deze informatie, maar wie spreekt er over het leven dat opgedragen wordt in de stilte van alle contemplatieve kloosters, de edelmoedigheid van zovele missionarissen, de inzet van zovele priesters in hun parochies en van die talrijke gezinsvaders en -moeders? Wij zijn allen de Kerk.
Fier zijn over de Kerk is niet het gebeurde kwaad verbergen. Het is geloven in het Woord van God dat ons zegt dat de zonde niet het laatste woord heeft. Wie geen geloof heeft kan het niet begrijpen, maar wij, wij mogen dat niet uit het oog verliezen. Alle leden van de Kerk hebben bekering nodig.
Hoe actueel is dit “publiek geheim” van de heilige Josemaría Escrivá: “deze wereldcrisissen ontstaan door een tekort aan heiligen”. Laten we niet verder zoeken, vestigen wij onze blik op Jezus. Geven wij niet toe dat anderen ons zeggen wat de Kerk is, maar integendeel: tonen wij het door ons voorbeeld.
Heilige priesters, heilige religieuzen, heilige echtparen, heilige jongeren! Besluiten wij te strijden, met de genade Gods, herstellen wij door een leven van liefde de zonden die het gelaat van onze Moeder de Kerk hebben besmeurd.
Fernando del Moral is priester van het bisdom Madrid. Bron: https://carfundacion.org/wp-content/uploads/2019/04/CARFAbril2019.pdf. Deze tekst werd uit het Frans vertaald door Walter Van Goethem.
