Voor sommigen is de kerkelijke leer over het verantwoord ouderschap niet haalbaar in de overbevolkte gebieden van de Derde Wereld. Een tijdje geleden hebben vijf koppels deze stelling in een artikel aangevochten. Zij verdedigen hierbij een natuurlijke methode voor vruchtbaarheidscontrole die ze zelf goed kennen.
La Libre Belgique van 12 mei ll., werd in een artikel door EH Bouchaud de betrouwbaarheid van de natuurlijke methodes voor vruchtbaarheidscontrole in twijfel getrokken, met name de Billingsmethode die “ingewikkeld, inefficiënt en niet toegankelijk” zou zijn voor de armen. Omdat we deze methode goed kennen zouden we enkele belangrijke gegevens willen aanreiken in dit debat.
De Billingsmethode (BM) is een natuurlijke manier om de vruchtbaarheid te beheersen en is op geen enkele wijze aan één bepaalde religie gebonden, vermits deze op punt werd gesteld door wetenschappers. Als de katholieke Kerk deze natuurlijke methodes promoot, is dit omdat deze methodes de vrouw respecteren en kunnen gebruikt worden in perfecte overeenstemming met de evangelische voorschriften. Doch het is niet de Kerk die aan de oorsprong van deze methode ligt.
De BM berust op de observatie van een substantie geproduceerd door de baarmoederhals en noodzakelijk voor de conceptie van een kind : het cervixslijm. Het laat toe met precisie de vruchtbare periodes te bepalen. Er word geen kalender gebruikt, noch een temperatuurmeting, noch medicatie ingenomen en er is geen enkel soort toestel voor nodig.
Deze methode is perfect ecologisch en laat de koppels toe om hun vruchtbaarheid te kennen, te voorzien en dus te beheersen. Men kan er een zwangerschap mee uitstellen maar deze methode kan koppels ook helpen om de conceptie van een kind te bevorderen zo er fertiliteitproblemen zijn.
Wanneer men deze methode gebruikt om een zwangerschap uit te stellen, zijn er 4 regels te volgen. Deze worden aangeleerd door erkende consulenten. Ze zijn gemakkelijk toe te passen en zijn toegankelijk voor elke vrouw wat ook haar cultuur, religie, opleidingsniveau of financiële vermogen betreft. De BM berust immers enkel op symptomen die de vrouw ziet en voelt bij zichzelf, wat tot eenieders mogelijkheden behoort. De methode is wetenschappelijk erkend als zeer betrouwbaar, met een betrouwbaarheidsgraad die gelijkaardig is aan de pil (schommelend tussen 97 en 100%, afhankelijk van de wijze waarop de methode werd aangeleerd).
De Billings Ovulatiemethode werd in 1995 officieel aanbevolen door het Chinees ministerie van Volksgezondheid, dat men niet bepaald als pro-life noch als pro-katholiek kan bestempelen. Een studie in een gerenommeerd wetenschappelijk tijdschrift, uitgevoerd in India bij 3003 analfabete of laaggeschoolde vrouwen met een vereenvoudigde Billingsmethode, heeft een ongewenste zwangerschapsgraad van 2,04% aangetoond [1]. Moeder Theresa was destijds met kracht en overtuiging voorstander van deze methode en heeft ze toegepast ten bate van de families in de sloppenwijken in Calcutta. Zij kreeg van Rajiv Gandhi een van de hoogste onderscheidingen van het land omdat ze ermee in Calcutta succes had geboekt [2], daar waar de « moderne contraceptiemethodes » gefaald hadden.
Deze methode is niet enkel bestemd voor de elites in de rijke ontwikkelde landen, elites die trouwens de BM, zonder haar grondig te kennen, vaak met een zeker misprijzen bekijken omdat men ongemakkelijk wordt van de eenvoud en natuurlijkheid van de methode. De BM wordt daarentegen met succes net het meeste in ontwikkelingslanden aangeleerd en gebruikt. Een vreemde vaststelling die misschien uit te leggen is door het feit dat het respect voor de natuurlijke ritmes van de vrouw om haar vruchtbaarheid te beheren, uitgaat van dezelfde logica als het respect voor de seizoensritmes bij voedingskeuzes. Het is immers in de arme landen —waar men geen toegang heeft tot al de moderne voedings- en contraceptietechnologieën— dat men misschien wat dichter bij de natuur leeft en er dus meer aandacht voor heeft.
Dit artikel verscheen in La Libre Belgique van 26-5-09 onder de titel “Pourquoi l’Eglise promeut Billings?” (cfr.http://www.lalibre.be/index.php?view=article&art_id=505178 ) en werd ondertekend door Sabine en Jean-Baptiste Laignelot, Oriane en Christophe de Hemptinne, Marina en Giampiero Bramé, Carmen en Patrick de Livois, Andréa en Matthieu Soubry. Het werd vertaald door Dr. Thomas Phlips.
[1] K. Dorairaj, The modified mucus method in India , American Journal of Obstetrics and Gynecology, 1991; 165 : blz 2066-7.
[2] M. Schooyans , Bioéthique et Population : le choix de la vie , Le Sarment-Fayard, Paris 1994, blz 220.
