De synode over het Amazonegebied vond plaats van 6 tot 27 oktober laatstleden. Een enkel punt van het voorbereidend document heeft de aandacht getrokken van het grote publiek: het idee gehuwde mannen te wijden om iets te doen aan het gebrek aan priesters in dit uitgestrekt grondgebied in Zuid Amerika. Zou dat een goede oplossing zijn?

Niet enkel in München, maar in heel Duitsland wachtte men vol ongeduld op het rapport over seksueel misbruik in het aartsbisdom München-Freising. Het gaat namelijk over de periode waarin het diocees bestuurd werd door de toenmalige kardinaal Ratzinger (tussen 1977 en 1982) en door de huidige aartsbisschop, kardinaal Marx (sinds 2008), die van 2014 tot 2020 ook voorzitter was van de Duitse Bisschoppenconferentie.

Tegenwoordig hoort men vaak dat de Kerk haar leer moet aanpassen aan de moderne maatschappij. Maar hoe kan men een ware ontwikkeling onderscheiden van bederf? De auteur schetst in grote lijnen een antwoord door Newman erbij te roepen.

Moet de Kerk schikkingen nemen tegen de verspreiding van het coronavirus? Gelovigen stellen zich de vraag. Priester Stefaan Seminckx geeft enkele bedenkingen bij gedachten die voor het ogenblik rond gaan.

Mgr. Léonard, die zijn pensioen in Frankrijk doorbrengt, heeft net een nieuw boek gepubliceerd: L’Eglise dans tous ses états. Cinquante ans de débats autour de la foi (De Kerk in alle staten. Vijftig jaar debatten rond het geloof), Artège, Perpignan-Paris 2023. De vroegere bisschop van Namen en gewezen aartsbisschop van Mechelen-Brussel beschrijft daarin in grote lijnen zijn eigen leven, als priester, professor en bisschop, met daarin vervlochten de recente geschiedenis van de Kerk vanaf het Concilie tot nu. We brengen hier enkele uittreksels uit de conclusies van het boek.

Paus Franciscus spreekt vaak over “synodaliteit” en over “synodale weg”. Dat wordt het thema van de volgende bisschoppensynode, in 2023. In Duitsland vormt de “synodale weg” die de plaatselijke bisschoppen volgen het onderwerp van discussies. Hoe moet men dit begrip verstaan, dat etymologisch betekent “samen op weg gaan”?

Bepaalde recente uitspraken van de paus hebben een storm in een glas water veroorzaakt.

De voorlopige overeenkomst tussen de Heilige Stoel en de Chinese regering over de benoeming van de bisschoppen, ondertekend te Peking op 22 september 2018, is het eindpunt van een lange en kronkelende dialoog. Maar “het is niet het einde van een verloop”, stipt de woordvoerder van het Vaticaan Greg Burke aan, “het is het begin!” (dp498)

Veel katholieken, zelfs de meest gelovigen, schijnen het priestercelibaat opgegeven te hebben. In deze tijd na de seksuele revolutie zien velen het celibaat als een ongezond verdringen van seksuele driften, dat de epidemie van seksueel misbruik in de huidige clerus bevordert. Volgens die gedachtegang zou men het celibaat moeten afschaffen om een einde te maken aan seksueel misbruik door priesters.

Bij de publicatie van het rapport Sauvé [over kindermisbruik door geestelijken in Frankrijk], werd het celibaat van de priesters soms voorgesteld als een van de oorzaken van pedofiele daden. Jean de Saint-Chéron weerlegt deze aanklacht met kracht en bevestigt de zin van het priestercelibaat.

Zijn de religieuze organisaties die de pensionaten beheerden de ware schuldigen, zoals velen veronderstellen? Een zorgvuldig onderzoek toont aan dat deze veronderstelling foutief is.

Keihard, diep gelovig, uiterst mild: dat is de analyse van de Afrikaanse kardinaal Sarah over de Kerk en de ontwikkelingen in de Westerse samenleving [in zijn laatste boek: Het wordt avond, de dag loopt reeds ten einde]. “Net als Petrus heeft de moderne wereld Christus verloochend” (p. 25).

“Ik hou van de Kerk want zij is mijn Moeder. Iedere zondag belijd ik in het Credo dat de Kerk heilig is, omdat zij de Bruid van Christus is, en Hij haar bekleedt met Zijn heiligheid. Maar ik geloof ook dat zij gevormd is uit zondaars, ik de eerste”.

Een Amerikaanse bisschop stelt zich vragen over synodaliteit. Hij vraagt zich met name af wat de betekenis is van bepaalde termen die vaak op onduidelijke manier gebruikt worden in de Kerk.

In 1968 schreef Jozef Ratzinger, toen nog theoloog, in zijn werk “Inleiding tot het christendom” een kort hoofdstuk over de Kerk dat begon op een manier die uitermate actueel lijkt.

Naar aanleiding van een aantal recente verklaringen, herinnert de aartsbisschop van Philadelphia in zijn wekelijks column welke de band is tussen naastenliefde en waarheid.

Jij en ik, wij moeten in vreugde zaaien.

Op 14 mei jongstleden gaf kardinaal Robert Sarah een conferentie waarvan we hier het eerste deel publiceren (voor het tweede deel zie hier). De Prefect van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten was uitgenodigd door het Franse instituut Centre Saint Louis om te spreken over zijn laatste boek “Le soir approche et déjà le jour baisse” (Fayard, Paris 2019), geschreven samen met Nicolas Diat.

Op 14 mei jongstleden gaf kardinaal Robert Sarah een conferentie waarvan we hier het tweede deel publiceren (voor het eerste deel zie hier). De Prefect van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten was uitgenodigd door het Franse instituut Centre Saint Louis om te spreken over zijn laatste boek “Le soir approche et déjà le jour baisse” (Fayard, Paris 2019), geschreven samen met Nicolas Diat. Maar hij gaf er de voorkeur aan de nota’s te becommentariëren die Benedictus XVI in april opstelde met het oog op de Top van de voorzitters van de bisschoppenconferenties over seksueel misbruik, bijeengeroepen te Rome door paus Franciscus in februari laatstleden.

Paus Franciscus schorst het voorstel voor een document van de Duitse bisschoppen over intercommunie. In een artikel dat we reeds eerder publiceerden ging kardinaal Chaput al in op de talrijke moeilijkheden die bovenkwamen door het idee van bepaalde bisschoppen om de protestantse echtgenoten van katholieke gelovigen toe te laten tot de Eucharistie, onder bepaalde voorwaarden. Wij publiceren hier de inhoud van de brief van de prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer die verzonden werd aan de voorzitter van de Duitse bisschoppenconferentie, met de expliciete toestemming van de paus.