Tijdens een toespraak in Ancona op 11 september ll., richtte Benedictus XVI zich tot de verloofden. Hij sprak hen over de voorbereidingstijd op het huwelijk door te verwijzen naar de bruiloft te Kana.
Lieve verloofden!
(…) In menig opzicht is onze tijd vooral voor jullie, jonge mensen, niet eenvoudig. De tafel is rijk gedekt met vele kostelijke dingen, maar zoals in de passage in het evangelie over de bruiloft van Kana lijkt het dat er geen wijn meer is voor het feest. Vooral de moeilijkheid om vast werk te vinden maakt dat de toekomst onzeker is. Deze situatie heeft voor gevolg dat belangrijke beslissingen uitgesteld worden en dat heeft een negatieve invloed op de groei van de maatschappij, die er niet in slaagt de rijkdom aan energie, aan competenties en aan creativiteit van jullie generatie volop tot zijn recht te laten komen.
De wijn van het feest ontbreekt ook in de cultuur die de neiging heeft klare morele criteria te negeren: in de verwarring wordt ieder er toe gedreven op individuele en autonome wijze te handelen, vaak enkel binnen de grenzen van het heden. Het uiteenvallen van het maatschappelijk bestel weerspiegelt zich in een relativisme dat de essentiële waarden aantast. De overeenstemming van gevoelens, gemoedsgesteltenissen en emoties schijnt belangrijker te zijn dan het plannen van een gemeenschappelijk leven. Ook fundamentele beslissingen worden dan wankel en zijn voortdurend aan het risico blootgesteld om herroepen te worden, wat vaak beschouwd wordt als een uitdrukking van vrijheid, terwijl het in werkelijkheid eerder een gebrek aan vrijheid betekent. Ook de schijnbare verheerlijking van het lichaam behoort tot een cultuur die geen wijn voor het feest meer heeft, want in werkelijkheid banaliseert ze de seksualiteit en doet ze deze beleven buiten de context van een levens- en liefdesgemeenschap.
Beste jonge mensen, wees niet bang om deze uitdagingen aan te nemen! Verlies nooit de hoop. Wees moedig, zelfs in moeilijkheden, door standvastig te blijven in het geloof. Wees zeker dat jullie in alle omstandigheden bemind en beschermd worden door de liefde van God, die onze kracht is. God is goed. Daarom is het belangrijk dat de ontmoeting met God, bijzonder in het gemeenschappelijk en persoonlijk gebed, voortdurend en trouw is juist zoals de weg van jullie liefde: God beminnen en voelen dat Hij mij bemint. Niets kan ons scheiden van de liefde van God! Wat meer is: wees er zeker van dat ook de Kerk dicht bij jullie is, jullie steunt en niet ophoudt naar jullie te kijken met een groot vertrouwen. De Kerk weet dat jullie dorsten naar waarden, naar echte waarden waarop het de moeite loont jullie huis op te bouwen. De waarde van het geloof, van de persoon, van de familie, van de menselijke relaties, van de rechtvaardigheid. Laat jullie niet ontmoedigen door de tekorten die de vreugde om de tafel van het leven schijnen teniet te doen. Toen bij de bruiloft van Kana er geen wijn meer was, moedigde Maria de dienaars aan zich tot Jezus te richten en gaf hen een duidelijke aanwijzing: “Doet maar wat Hij u zeggen zal!” (Joh 2,5). Neem deze woorden ter harte — het zijn de laatste woorden van Maria die in het evangelie weergegeven worden, in zekere zin haar geestelijk testament — en jullie zullen altijd de vreugde van het feest hebben: Jezus is de wijn van het feest!
Als verloofden beleven jullie een unieke tijd, die jullie voor het wonder van de ontmoeting openstelt en jullie de schoonheid van het bestaan en van het waardevol zijn voor iemand laat ontdekken en jullie tot elkaar laat zeggen: jij bent belangrijk voor mij. Beleef deze weg op intense wijze, stap voor stap en waarachtig! Laat jullie niet afbrengen van het nastreven van een hoog ideaal van de liefde die een afspiegeling en een teken van Gods liefde is! Maar hoe kunnen jullie deze fase in jullie leven beleven, getuigen van de liefde in de gemeenschap? Ik zou jullie vooral willen aanraden om jullie niet op te sluiten in intieme betrekkingen, die ten onrechte als een soort garantie worden gezien; beter is het er voor te zorgen dat jullie relatie de zuurdesem van een actieve en verantwoordelijke aanwezigheid in de gemeenschap wordt. Vergeet ook niet dat de liefde om geloofwaardig te zijn een rijpingsproces nodig heeft: vanaf het elkaar pas leren kennen, het zich tot elkaar aangetrokken voelen en het zich goed voelen bij de andere moeten jullie elkaar opvoeden tot het beminnen van de ander, tot het goede willen voor de ander. De liefde leeft van onbaatzuchtigheid, van zelfopoffering, van vergeving en van eerbied voor de ander.
Beste vrienden, elke menselijke liefde is teken van de eeuwige Liefde die ons geschapen heeft en die met de genade de keuze van een man en een vrouw heiligt om elkaar wederzijds hun leven in het huwelijk toe te vertrouwen. Beleef deze verlovingstijd in het vertrouwvol verwachten van dit geschenk, dat moet worden ontvangen terwijl jullie een weg afleggen van leren kennen, van eerbied en verwachtingen waarvan jullie nooit mogen afwijken. Enkel onder deze voorwaarde zal de taal van de liefde ook in de loop van de jaren heel haar betekenis bewaren. Voed jullie zelf ook van nu af aan op tot de vrijheid van de trouw die ertoe leidt dat jullie voor elkaar zorg dragen, ja zelfs voor elkaar leven. Bereid jullie erop voor om met overtuiging voor het “voor altijd” te kiezen dat de liefde kenmerkt. De onontbindbaarheid van het huwelijk is niet zo zeer een voorwaarde dan wel een geschenk, dat in iedere onzekere menselijke situatie moet verlangd en beleefd worden. En geloof niet dat, zoals een wijdverbreide mening beweert, een voorhuwelijks samenleven een waarborg voor de toekomst biedt. Etappes overslaan leidt tenslotte tot het opbranden van de liefde, een liefde die er nood aan heeft dat de verschillende fases en de geleidelijke ontwikkeling in de liefdesuitingen geëerbiedigd worden. Het is noodzakelijk dat er ruimte gelaten wordt voor Christus die een menselijke liefde trouw, gelukkig en onverbreekbaar maken kan. De trouw en de standvastigheid van jullie liefde zullen jullie in staat stellen ook open te zijn voor het leven, ouders te zijn. De stabiliteit van jullie verbondenheid in het sacrament van het huwelijk zal de kinderen, die God jullie wil schenken, toelaten op te groeien vol vertrouwen in de goedheid van het leven. Trouw, onontbindbaarheid en het doorgeven van het leven zijn de steunpilaren van elk gezin dat een echt gemeenschappelijk goed en een kostbaar erfgoed voor de hele maatschappij is. Baseer vanaf nu hierop jullie weg naar het huwelijk en getuig daar ook van tegenover de jongeren van jullie leeftijd: dat is een waardevolle dienst! Wees allen dankbaar die jullie met engagement, competentie en beschikbaarheid begeleiden in jullie vorming: ze zijn een teken van de opmerkzaamheid en de zorg die de christelijke gemeenschap jullie voorbehoudt. Jullie zijn niet alleen: zoek en ontvang in de eerste plaats de kameraadschap van de Kerk.
Ik zou graag nog op een essentieel punt terugkomen: de ervaring van de liefde draagt in zich het streven naar God. De ware liefde belooft het oneindige! Maak dus van deze voorbereidingstijd op het huwelijk een weg in geloof: herontdek voor jullie leven als echtpaar de centrale plaats van Jezus Christus en van jullie weg in de Kerk. Maria leert ons dat het welzijn van elkeen afhangt van het luisteren en handelen naar het woord van haar Zoon. In ieder die Hem vertrouwt verandert het water van het alledaagse leven in de wijn van een liefde, die het leven goed, schoon en vruchtbaar maakt. Kana is inderdaad een aankondiging en anticipatie van de gave van de nieuwe wijn van de Eucharistie, offer en feestmaal waarin de Heer ons bereikt, ons vernieuwt en verandert. Vergeet de vitale betekenis van deze ontmoeting niet. Neem actief deel aan de liturgische bijeenkomst op zondag. Uit de Eucharistie ontspringt de christelijke zin van het bestaan en een nieuwe manier van leven (vgl. Apostolische Postsynodale Exhortatie Sacramentum caritatis, nr. 72-73). Dan zullen jullie niet bang zijn om de veeleisende verantwoordelijkheid van de echtelijke keuze op te nemen. Treed onbevreesd binnen in dat “groot mysterie”, waarin twee mensen één vlees worden. (vgl. Ef 5,31-32).
Beste jongeren, ik vertrouw jullie toe aan de bescherming van de heilige Jozef en van de allerheiligste Maagd Maria. Als jullie de uitnodiging van Maria volgen “Doe maar wat Hij u zeggen zal” zal de ware feestvreugde jullie niet ontbreken en zullen jullie de beste “wijn” kunnen brengen, de wijn die Christus geeft voor de Kerk en voor de wereld. Ik zou jullie willen zeggen dat ook ik dicht bij jullie ben en bij allen die zoals jullie deze wonderbare weg van de liefde beleven. Ik zegen jullie met heel mijn hart!
Source: http://www.vatican.va/holy_father/benedict_xvi/speeches/2011/september/documents/hf_ben-xvi_spe_20110911_fidanzati-ancona_fr.html. Helene Van Dyck-Luyten heeft de tekst naar het Nederlands vertaald. Wij bedanken E. H. Gottigny die ons deze tekst signaleerde.
